Puszcza Białowieska
Puszcza Białowieska- kompleks leśny położony na terenie Polski i Białorusi, odznaczający się dużymi walorami przyrodniczymi i historycznymi. Puszcza zajmuje ok. 1500 km², z czego część Polski stanowi nieco ponad 42% powierzchni. W Puszczy Białowieskiej zachowały sie fragmenty lasów o charakterze pierwotnym. Prawie 40% powierzchni leśnej pokrywają drzewostany w wieku ponad 80 lat. Resztę stanowią pola, łaki, drogi, nieużytki oraz wody płynące i stojące. Lasy tworzą głównie świerk pospolity, olcha czarna, sosna zwyczajna i brzoza. Szacuje się, że fauna jest reprezentowa przez ponad 21 tysięcy gatunków zwierząt. Najliczniejszą populacją są tu bezkręgowce około 95% gatunków wystepujących w Puszczy. Obszar ten zamieszkują także płazy oraz gady. Najliczniej reprezentowane w Puszczy Białowieskiej są ptaki (250 ptaków). Szczególnym bogactwem wyróżniają się ptaki drapieżne, sowy i dzięcioły. Podczas ostatniego liczenia zwierząt (2010 rok) w polskiej części puszczy występowało: 40 wilków, 15 rysi, 1500 jeleni, 1450 saren, 1200 dziobaków, 20 wydr oraz 451 żubrów wraz z 52 młodymi urodzonymi w 2009 roku. W puszczy mieszka największa populacja wolnego żubra na świecie. W parku wytyczone są trzy szlaki, które można pokonywać: pieszo, rowerem, konno a zimą na nartach. Zwiedzanie obszaru ochrony ścisłej odbywa się wyłącznie pod opieką przewodnika. Puszczę wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO 26 października 1979 roku. Miało to miejsce podczas trzeciej sesji Światowego Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO w Kairze. Jest to pierwszy do tej pory jedyny obiekt dziedzictwa przyrodniczego w Polsce.
Zwierzęta
Żubr
Wilk
Sowa
Jeleń
Dziobak
Sarna
Ryś
Roślinność
Świerk pospolity
Olcha czarna
Sosna zwyczajna
Brzoza