Zamek w Malborku
XIII-wieczny, warowny klasztor Zakonu Krzyżackiego został znacznie rozbudowany i upiększony po 1309 roku, kiedy przeniesiono tu z Wenecji siedzibę Wielkiego Mistrza. Ten znakomity przykład średniowiecznego zamku ceglanego popadł następnie w ruinę, ale został pieczołowicie odrestaurowany na przełomie XIX i XX w. To właśnie w Malborku powstało wiele obowiązujących dzisiaj technik konserwatorskich. Po poważnych zniszczeniach w czasie II Wojny Światowej, zamek został ponownie odrestaurowany na podstawie szczegółowej dokumentacji opracowanej przez jego wcześniejszych konserwatorów.
Zamek w Malborku- gotycki, ceglany, warowny, otoczony fosą. Zamek jest jednym z najznakomitszych przykładów średniowiecznej architektury obronno-rezydencyjnej w Europie. W 1997 roku wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Zespół zamkowy w Malborku obejmuje:
Zamek Wysoki, czworoboczny, z dziedzińcem otoczonym krużgankiem, kościołem Najświętszej Maryi Panny z kaplicą grobową św. Anny.
Zamek Średni, trójboczny, z rozległym dziedzińcem otwartym ku Zamkowi Wysokiemu (oddzielonym od niego murem i fosą), z kaplicą św. Bartłomieja, Wielką Komturią, Wielkim Refektarzem, Pałacem Wielkich Mistrzów, Refektarzem Letnim oraz Refektarzem Zimowym.
Zamek Niski (Przedzamcze), z Karawanem, kaplicą św. Wawrzyńca oraz szeregiem zabudowań gospodarczych.
Zamek Wysoki
Kościół zamkowy pw. NMP
Kaplica św. Anny
Zamek Średni
Pałac Wielkich Mistrzów
Wielki Refektarz
Letni Refektarz